Merry Christmas from the Missionary Diocese of East and Southeast Asia
Christmas Icon by the Hand of Bp. Joseph 来自约瑟夫主教的圣诞圣像 Dear Eminences, Excellencies, Fathers, Deacons, Subdeacons and Faithful Brothers and Sisters; As we face yet another wave of Covid here in East Asia, and yet again face our mortality, fear, and the lack of control we have as human beings, let us take time in our various cultures to call to mind the Truth that comes to us at Christmas. We do not own our lives, and we are not the origin of Life. Let us use this fear and uncertainty as a motivation for seek the One who eternally holds our lives in His almighty hands! Our lives transform by Christ’s righteousness as we slowly take on His attitudes, attributes, speech, works and lifestyle, increasingly permeated with the grace of the sacraments, washed and covered by the Word of God and the most precious Blood of the Lamb. We experience the immediacy of the conversion experience, receiving into our hearts again the humble Lord and King. We experience the gradual softening, toiling of the Spirit, sowing of the seed, and growing up of the good wheat that Christ sows in our hearts - all gradual processes that do not “happen over night” and that take years of cultivation. Both are true - the instant turning from sin and indwelling by the Holy Spirit, and the gradual strengthening, maturing, and acquisition of the Holy Spirit as a constant aspect of every part of our lives. At Christmas, just like at every Eucharist, we receive Christ again in an unending cycle that reveals us to be created, limited, finite and needy; and reveals Christ to be our Creator, boundless, eternal and merciful. We receive the babe who humbled himself to be born of a simple virgin. We receive the Savior who humbles Himself to come to us in the commonness of bread and wine. We receive the slave born to be the King of All, returning someday to rule and reign forever, and Whose kingdom will have no end! Today, on Christmas, Christians around the world celebrate the most profound mystery of our Faith, that God could become a man and dwell among us, full of grace and truth. This profound and incomprehensible reality is the center of all our theology, the reason God can save us by the power of his Sacrifice and Resurrection from the Dead, and the reason that the Sacraments hold life-giving power through the power of the Holy Spirit. There were many Old Testament prophecies of Christ’s incarnation, and many New Testament fulfillments that showed us that God dwells with us as our “Emmanuel.” The most profound is found in the Greek Old Testament, called the Septuagint, which says in Isaiah 9:6 - “For unto us a Child is born, Unto us a Son is given; And the government will be upon His shoulder. And His name will be called Wonderful, Counselor, Mighty God, Everlasting Father, Prince of Peace.” Christ is Born! Glorify Him! Bp. Joseph (Ancient Church of the West) |
CHINESE
尊敬的大主教、主教们、神父们、执事们、副执事们和忠实的兄弟姐妹们;
在东亚面临又一波新冠浪潮时,我们再次面对死亡、恐惧和失控时,让我们在不同的文化中,回忆起即将到来的圣诞节意义。我们不拥有自己的生命,我们也不是生命的起源。让我们化恐惧和不确定性为动力,去寻找那位将我们的生命永远掌握在他手中的全能主!
我们的生活因基督的公义而改变,因为我们慢慢地接受他的态度、属性、言语、工作和生活方式,越来越多地被圣体圣事的恩典渗透,被圣言和最宝贵的羔羊宝血洗净和覆盖。 再次将谦卑的主和君王接纳到我们的心中。 我们经历基督在我们心中播种、圣灵的辛劳、撒种和长成的好麦子——所有渐进的过程都不是“一夜之间发生的”,而需要多年的耕种。从罪恶中转身并被圣灵内住,以及逐渐加强、成熟和获得圣灵作为我们生活中不变的一部分,这两者都是真实的。 在圣诞节,就像在每一次圣体圣事中一样,我们在一个永无止境的循环中再次接受基督。我们是被创造的、有限的和有需要的; 而基督是我们无限、永恒和仁慈的创造者。 我们接受由一个卑微的处女所生的婴儿。 我们在饼和酒的谦卑中接受来到我们当中的救主。 我们接受生来就是万物之王的奴隶,有一天会回来并永远统治,他的国度将永无止境!
今天,圣诞节,世界各地的基督徒都在庆祝我们信仰中最深的奥秘——上帝可以成为一个人并住在我们中间,充满恩典和真理。这个极深而难以理解的现实是我们所有神学的中心,是上帝可以通过祂的牺牲和从死里复活的力量拯救我们的原因,也是圣礼通过圣灵的力量拥有赋予生命的力量的原因。有许多关于基督道成肉身的旧约预言,以及许多新约的应验,向我们表明上帝以“以马内利”的身份与我们同在。最深刻的是希腊旧约圣经《七十士译本》,以赛亚书9章6节说:“因有一婴孩为我们而生;有一子赐给我们。政权必担在他的肩头上;他名称为‘奇妙策士、全能的神、永在的父、和平的君’”。
耶稣基督诞生了!荣耀归于他!
约瑟夫主教 (Ancient Church of the West)
TAGALOG
Mga minamahal na Arsobispo, Obispo, Pari, Diyakono, Mga Kapatid kay Kristo;
Sa pagharap natin sa panibagong alon ng Covid dito sa Silangang Asya, at muli nating nahaharap sa ating mortalidad, takot, at kawalan ng kontrol na mayroon tayo bilang mga tao, maglaan tayo ng panahon sa ating iba't ibang kultura upang alalahanin ang Katotohanan na dumarating sa tayo sa Pasko. Hindi natin pag-aari ang ating buhay, at hindi tayo ang pinagmulan ng Buhay. Gamitin natin ang takot at kawalan ng katiyakan na ito bilang isang motibasyon para hanapin ang Isa na walang hanggan na humahawak ng ating buhay sa Kanyang makapangyarihang mga kamay!
Nagbabago ang ating buhay sa pamamagitan ng katuwiran ni Kristo habang dahan-dahan nating tinanggap ang Kanyang mga saloobin, katangian, pananalita, gawa at pamumuhay, na lalong tumatagos sa biyaya ng mga sakramento, hinugasan at tinakpan ng Salita ng Diyos at ng pinakamamahal na Dugo ng Kordero. Nararanasan natin ang kagyat na karanasan sa pagbabagong loob, na muling tinatanggap sa ating mga puso ang mapagpakumbabang Panginoon at Hari. Nararanasan natin ang unti-unting paglambot, pagpapagal ng Espiritu, paghahasik ng binhi, at paglaki ng mabuting trigo na inihasik ni Kristo sa ating mga puso - lahat ng unti-unting proseso na hindi "nangyayari sa magdamag" at tumatagal ng mga taon ng paglilinang. Parehong totoo - ang agarang pagtalikod sa kasalanan at pagtira ng Banal na Espiritu, at ang unti-unting pagpapalakas, pagkahinog, at pagtatamo ng Banal na Espiritu bilang patuloy na bahagi ng ating buhay. Sa Pasko, tulad ng bawat Eukaristiya, muli nating tinatanggap si Kristo sa isang walang katapusang siklo na naghahayag sa atin na nilikha, limitado, may hangganan at nangangailangan; at inihayag si Kristo na ating Tagapaglikha, walang hangganan, walang hanggan at maawain. Tinatanggap natin ang sanggol na nagpakumbaba upang ipanganak ng isang abang birhen. Tinatanggap natin ang Tagapagligtas na nagpakumbaba sa Kanyang sarili na lumapit sa atin sa pagpapakumbaba ng tinapay at alak. Tinatanggap natin ang alipin na isinilang upang maging Hari ng Lahat, babalik balang araw upang mamuno at maghari magpakailanman, at Kaninong kaharian ay walang katapusan!
Ngayon, sa Pasko, ipinagdiriwang ng mga Kristiyano sa buong mundo ang pinakamalalim na misteryo ng ating Pananampalataya, na ang Diyos ay maaaring maging tao at manahan sa piling natin, puno ng biyaya at katotohanan. Ang malalim at hindi maintindihang realidad na ito ang sentro ng lahat ng ating teolohiya, ang dahilan kung bakit tayo maililigtas ng Diyos sa pamamagitan ng kapangyarihan ng kanyang Sakripisyo at Pagkabuhay na Mag-uli mula sa mga Patay, at ang dahilan na ang mga Sakramento ay nagtataglay ng kapangyarihang nagbibigay-buhay sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Banal na Espiritu. Maraming mga propesiya sa Lumang Tipan tungkol sa pagkakatawang-tao ni Kristo, at maraming mga katuparan sa Bagong Tipan na nagpakita sa atin na ang Diyos ay nananahan kasama natin bilang ating “Emmanuel.” Ang pinakamalalim ay matatagpuan sa Griyegong Lumang Tipan na tinatawag na Septuagint, na nagsasabing sa Isaias 9:6 - “Sapagkat isinilang ang isang sanggol na lalaki para sa atin. Ibibigay sa kanya ang pamamahala; at siya ay tatawaging Kahanga-hangang Tagapayo, Makapangyarihang Diyos, Walang Hanggang Ama, Prinsipe ng Kapayapaan.”
Ipinanganak si Kristo! Luwalhatiin Siya!
Bp. Joseph (Ancient Church of the West)
CEBUANO
Minahal nga mga Arsobispo, Obispo, Pari, Diakono, Igsoon diha kang Kristo;
Sa atong pag-atubang sa lain na usab nga balud sa Covid dinhi sa East Asia, ug sa pag-atubang pag-usab sa atong mortalidad, kahadlok, ug kakulang sa kontrol nga atong nabatonan isip mga tawo, maggahin kita ug panahon sa lain-laing mga kultura sa paghinumdom sa Kamatuoran nga moabut kanato sa Pasko. Dili nato tag-iya ang atong kinabuhi, ug dili kita ang gigikanan sa Kinabuhi. Atong gamiton kini nga kahadlok ug kawalay kasigurohan isip usa ka panukmod sa pagpangita sa Usa nga walay katapusan nagkupot sa atong mga kinabuhi sa Iyang makagagahum nga mga kamot!
Ang atong mga kinabuhi mausab pinaagi sa pagkamatarung ni Kristo samtang hinay-hinay natong gikuha ang Iyang mga kinaiya, mga hiyas, sinultihan, mga buhat ug estilo sa kinabuhi, nga nag-anam katuhop sa grasya sa mga sakramento, gihugasan ug gitabonan sa Pulong sa Dios ug sa labing bililhon nga Dugo sa Kordero. Among masinati ang pagkadinalian sa kasinatian sa pagkakabig, nga nadawat sa among mga kasingkasing pag-usab ang mapaubsanon nga Ginoo ug Hari. Nasinati nato ang inanay nga pagpahumok, paghago sa Espiritu, pagpugas sa liso, ug pagtubo sa maayong trigo nga gipugas ni Kristo sa atong mga kasingkasing - ang tanan nga anam-anam nga mga proseso nga dili "mahitabo sa tibuok gabii" ug nagkinahanglan og mga tuig sa pag-ugmad. Ang duha tinuod - ang dihadiha nga pagtalikod sa sala ug pagpuyo sa Balaang Espiritu, ug ang hinayhinay nga pagpalig-on, pagkahamtong, ug pag-angkon sa Balaang Espiritu isip kanunay nga bahin sa atong kinabuhi. Sa Pasko, sama sa matag Eukaristiya, atong gidawat pag-usab si Kristo sa walay katapusan nga siklo nga nagpadayag kanato nga gilalang, limitado, may kinutuban ug nanginahanglan; ug nagpadayag kang Kristo nga atong Magbubuhat, walay kinutuban, walay kataposan ug maluluy-on. Atong gidawat ang bata nga nagpaubos sa iyang kaugalingon aron matawo sa usa ka mapaubsanong birhen. Atong gidawat ang Manluluwas kinsa nagpaubos sa Iyang Kaugalingon nga moduol kanato diha sa pagpaubos sa pan ug bino. Atong gidawat ang ulipon nga natawo aron mahimong Hari sa Tanan, mobalik sa umalabot nga adlaw aron magmando ug maghari hangtod sa kahangturan, ug Kansang gingharian walay kataposan!
Karon, sa Pasko, ang mga Kristiyano sa tibuok kalibutan nagsaulog sa labing lawom nga misteryo sa atong Pagtuo, nga ang Dios mahimong usa ka tawo ug magpuyo uban kanato, puno sa grasya ug kamatuoran. Kining lawom ug dili masabtan nga kamatuoran mao ang sentro sa tanan natong teolohiya, ang rason nga ang Dios makaluwas kanato pinaagi sa gahum sa iyang Sakripisyo ug Pagkabanhaw gikan sa mga Patay, ug ang rason nga ang mga Sakramento naghupot sa nagahatag-kinabuhi nga gahum pinaagi sa gahum sa Balaang Espiritu. Adunay daghang mga panagna sa Daang Tugon sa pagpakatawo ni Kristo, ug daghang mga katumanan sa Bag-ong Tugon nga nagpakita kanato nga ang Dios nagpuyo uban kanato isip atong “Emmanuel.” Ang pinakalawom makita sa Griyego nga Daang Tugon, nga gitawag og Septuagint, nga nag-ingon sa Isaias 9:6 - “Kay alang kanato ang usa ka bata natawo, alang kanato ang usa ka anak nga lalake gihatag; ug ang kagamhanan igatungtong sa iyang abaga: ug ang iyang ngalan pagatawgon Kahibulongan, Magtatambag, Dios nga Makagagahum, Amahan nga walay Katapusan, Principe sa Pakigdait.”
Natawo si Kristo! Himayaa Siya!
Bp. Joseph (Ancient Church of the West)
Comments
Post a Comment